سلام به دوستان عزیز
با عرض پوزش فراوان از تاخیر.این روز ها به قدری فشار کلاس ها زیاد شده که فرصت نمی کنم اینجا رو آپ کنم.
در ادامه بحث آرامش امروز میخوام در مورد پذیرش صحبت کنیم.پذیرش اصلا چی هست؟پذیرش شاید در کلام و گفتار خیلی ساده و قابل هضم باشه اما در عمل کار چندان ساده ای نیست.البته اکثر ما تفکر درستی از پذیرش واقعی نداریم.پذیرش در واقع پذیرفتن لحظه اکنون هست به هر شکلی که هست.بد یا خوب همانگونه که هست .پذیرش یعنی جاری بودن در هوشیاری لحظه و پذیرفتن هر آنچه که در حال وقوع هست.عمده مشکلات ما از جایگاهی میاد که ما میخوایم همه چیز رو کنترل کنیم.میخواهیم همه چیز رو ما نعیین کنیم و ما شکل بدیم و وقتی که مسایل و خود زندگی از دست ما خارج میشه و یا مطابق میل ما پیش نمیره آشفته میشیم و حالمون بد میشه.ذهن در تمام لحظات با وضع قوانین ذهن ساخته و مصنوعی قصد کنترل ما رو داره تا به شکلی که اون میخواد ما همیشه اسیر و گرفتار منیت ها و تصورات غیر واقعی و مجازی ذهنمون باشیم.اولین گام اینه که درک کنیم و فقط آگاه بشیم که ذهن چه عملکردی داره.که ما رو به سمت خشم و درد و قضاوت و کنترل میبره.قرار نیست که اجی مجی کنیم و با جادو کاری انجام بدیم.کافیه صبور باشیم و فقط آگاه باشیم که داریم کنترل میکنیم که داریم دست و پا میزنیم و گرفتار ذهن هستیم.این قدم اول هست .بدون اینکه باهاش بجنگیم یا پسش بزنیم یا خودمون رو قضاوت کنیم و سرکوفت بزنیم که چرا اینجوری هست فقط کافیه آینه ای باشیم برای خودمون که ببینیم کجا هستیم و در چه حالی هستیم.اینکه بدونیم داریم چکار می کنیم و ذهن ما داره چه میکنیم و میخوایم هکه چیز مطابق میل ما و کنترل ما باشه کافیه.اول بپذیریم که این ما هستیم با این عملکردهایی که ذهن خود ساخته به ما تحمیل کرده و قرار هم نیست یک شبه به فضای پذیرش برسیم.بلکه باید قدم به قدم جلو بریم.همونطور که گفتم قدم اول آگاهی هست به این چیزی که هست و فعلا نمیخوایم کار خاصی انجام بدیم.فقط میخوایم ببینیمش و مثل یک ناظر بی طرف بهش نگاه کنیم همین.
پذیرش شرط اولیه برای رسیدن به آرامش هست و بدون پذیرش هر لحظه زندگی آرامش واقعی جاری نمیشه.
دفعه بعد درباره تجربه پذیرش به صورت عملی صحبت کنیم و در ادامه وارد بحث بخشش میشیم .
لطفا توی بحث ها مشارکت کنید و از تجربیات خودتون بگید تا به اسم خودتون توی وبلاگ قرار بدیم تا بقیه هم استفاده کنند.
امشب بین ساعت 12 تا یک همگی با هم در یک سینرژی جمعی برای آرامش خودمون تمرکز میکنیم و با خدا متصل میشیم.لازم به ذکره بدون استفاده از هیچ کلمه ذهن ساخته یا بر آمده از آموزه هایی که یاد گرفتیم فقط و فقط با دل هاامون و به زبان خالص قلبمون با خدا یکی میشیم.در این ساعت هر آنچه که از اعماق قلبتون بیرون میاد رو با خدا در میون بگذارید و دعا کنید.دعا کنید که خداوند قلب هامون رو لمس کنه و با ما ملاقات کنه و هر لحظه زندگیمون رو با نشانه ها و وجود پر مهرش تقدیس کنه.هر آنچه که بیشترین نیاز رو بهش دارید ازش بخواهید و یادمون باشه که هر آنچه میخواهیم باید در امتداد خواست و اراده خداوند باشه و نه خواست و اراده ما.پس بگیم نه به خواست و اراده ما بلکه خواست و اراده تو ای خداوندم.
دوستان عزیزم اینکار رو هر شب در همین ساعت می تونیم انجام بدیم.کسانی که در این ساعت در دسترس هستن اسم هاشون رو اینجا بگذارن.
در پناه و قوت خداوند باشید